Λουξεμβούργο. Τι σκέφτεται πρώτα κάποιος/-α όταν ακούει το όνομα τούτης της χώρας των μόλις 650 χιλιάδων κατοίκων; Κάποτε ήταν φορολογικός «παράδεισος», επιτρέποντας σε επιφανείς οικονομικά ανθρώπους να φοροδιαφεύγουν. Η χώρα με το μεγαλύτερο κατά κεφαλήν ΑΕΠ.

Κατακτήθηκε από τους Ρωμαίους, ενώ υπαγόταν κατά καιρούς στους Βουργουνδούς, τους Γάλλους, τους Ισπανούς και στους Ολλανδούς. Κατά τους Ναπολεόντειους πολέμους, βρισκόταν υπό την κατοχή των δυνάμεων του Ναπολέοντα για δώδεκα χρόνια, ενώ κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου υπό αυτή των Γερμανών για μία πενταετία.

Το Λουξεμβούργο λοιπόν, είναι σίγουρα πιο δημοφιλές για όλα τα παραπάνω, παρά για το ποδόσφαιρό του. Στα του αθλήματος, μιλάμε για μια Εθνική Ομάδα που τα περασμένα χρόνια ανήκε στην κατηγορία «σάκοι του μποξ», όπως έχει καθιερωθεί να χαρακτηρίζουμε ομάδες οι οποίες δεν μπορούν να προβάλλουν καμία αντίσταση εντός αγωνιστικού χώρου.

Πλέον, κάτι τέτοιο δεν ευσταθεί, αφού το Λουξεμβούργο αποτελεί υπολογίσιμη δύναμη και τι αποδεικνύει περίτρανα στα προκριματικά του προσεχους EURO. Τρεις συνεχόμενες νίκες, με πιο πρόσφατη αυτή απέναντι στην Ισλανδία 3-1), ισοφάριση καλύτερης επίδοσης σε προκριματική φάση που κρατούσε από το 1996 (10 πόντοι) και τρίτη θέση σε ισοβαθμία σε ένα γκρουπ με Πορτογαλία, Σλοβακία, Βοσνία, Ισλανδία και Λίχτενσταϊν.

Τα δύσκολα χρόνια και η μεγάλη απόφαση

Όμως, για να φτάσουμε στο σήμερα χρειάστηκε μπόλικη δουλειά και υπομονή. Οι Λουξεμβούργιοι, σαν άλλο δεσμώτες, χρειάστηκε να λάβουν τη δική τους ποδοσφαιρική παιδεία για να βγουν από το «σπήλαιο» και να δουν το φως το αληθινό. Έκαναν δώδεκα χρόνια να πετύχουν νίκη σε προκριματική φάση EURO (1996-2008). Το 2006 έπιασαν «πάτο», καθώς βρέθηκαν στη θέση νο195 της FIFA, πίσω από χώρες όπως τα Νησιά Κέιμαν και το Μπουτάν.

Στα προκριματικά του EURO 2000, το Λουξεμβούργο βρέθηκε αντιμέτωπο με την Αγγλία. Ηττήθηκε μμε 6-0. Στον πάγκο, καθόταν ο Πολ Φιλίπ, πρώην παίκτης και νυν πρόεδρος της ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας της χώρας. «Τότε βρισκόμασταν στο κλείσιμο ενός κύκλου. Είχαμε μόλις δύο επαγγελματίες ποδοσφαιριστές. Γνωρίζαμε ποιο ήταν το πρόβλημα».

Η ιστορία τον επιβεβαιώνει. Όντως ήξερε. Ο Φιλίπ έκατσε για δεκαέξι χρόνια στον πάγκο της ομάδας και από το 2004 είναι ο εκλεγμένος πρόεδρος της ομοσπονδίας. Αφρικανικό φαινόμενο θα έλεγε κανείς, όμως όχι άδικα, διότι στις μέρες του, το Λουξεμβούργο έχει πραγματοποιήσει άλματα προόδου και σε συλλογικό, αλλά κυρίως σε διεθνές επίπεδο. «Δεν είναι απλά δουλειά, είναι κάτι πολύ σπουδαιότερο», λέει ο 72χρονος πλέον Φιλίπ.

Η μεγάλη απόφαση λοιπόν, πάρθηκε το 2001. Τότε, δημιουργήθηκε ένα εθνικό ποδοσφαιρικό σχολείο, με σκοπό να καταρτίσει και να προετοιμάσει νεαρούς αθλητές ηλικίας συνήθως 9 έως 16 ετών, προκειμένου να αγωνιστούν στο εξωτερικό. Και αυτό γιατί το εγχώριο πρωτάθλημα του Λουξεμβούργου δεν είναι επαγγελματικό και δεν έχει λόγο να γίνει.

Επειδή παρθενογένεση δεν υπάρχει, οι Λουξεμβούργιοι εμπνεύστηκαν από τους Γάλλους για να δημιουργήσουν κάτι αντίστοιχο του Κλερφοντέν, του προπονητικού κέντρου της Εθνικής Γαλλίας που άνοιξε για πρώτη φορά τις πύλες του το 1998. Το έργο, που χτίστηκε με πολύ λίγα δημόσια χρήματα, υλοποιήθηκε σταδιακά στο Μοντερκάνζ μια μικρή κοινότητα στο νοτιοδυτικό τμήμα της χώρας. Σήμερα, ο χώρος εκτείνεται σε πέντε εκτάρια και στεγάζει ένα μεγάλο κτίριο 3.400m2 για τους νεαρούς παίκτες αλλά και τα γραφεία της ομοσπονδίας.

Τα παιδιά κάτω των 12 ετών χωρίζονται σε υποομάδες, ενώ την εποπτεία τους έχουν γύρω στους 30 προπονητές με διπλώματα UEFA, αλλά και εξειδικευμένοι γυμναστές και φυσικοθεραπευτές. Τα παιδιά μεταβαίνουν στο Μοντερκάνζ καθημερινά μετά το σχολείο με ναυλωμένα λεωφορεία της ομοσπονδίας, ενώ τα Σαββατοκύριακα αγωνίζονται κανονικά με τις ομάδες τους.

Όταν φτάνουν στην ηλικία των 16, ωθούνται από την ακαδημία προκειμένου να βρουν ένα κλαμπ στο εξωτερικό και να συνεχίσουν εκεί την εξέλιξή τους. Συνήθως, οι ομάδες στις οποίες μεταβαίνουν είναι είτε γαλλικές είτε γερμανικές. Μια ομάδα που «απορροφά» αρκετά παιδιά από το Λουξεμβούργο είναι η Μετς, μιας και εδρεύει λιγότερα από 100 χιλιόμετρα μακριά από τα σύνορα της χώρας.

Το 2018, παρουσία του προέδρου της UEFA Αλεξάντερ Τσέφεριν, εγκαινιάστηκε ένα air dome (φουσκωτό στέγαστρο) που «σκεπάζει» ένα από τα γήπεδα του Μοντερκάνζ και επιτρέπει στους νεαρούς ποδοσφαιριστές να προπονούνται και τον Χειμώνα, χωρίς να απασχολούνται από τις καιρικές συνθήκες. Το χορτάρι είναι θερμαινόμενο, ενώ περιλαμβάνεται και υπερσύγχρονο σύστημα φωτισμού.

Το «στολίδι» του Λουξεμβούργου και οι επαγγελματίες

Εκτός του προπονητηρίου, το Λουξεμβούργο διαθέτει πλέον και ένα πανέμορφο γήπεδο, το “Stade du Luxembourg”, χωρητικότητας 10 χιλιάδων θεατών. Η έδρα της Εθνικής Ομάδας, στην οποία διεξάγονται και αγώνες ράγκμπι, άνοιξε για πρώτη φορά τις πόρτες της το 2021, σε ένα παιχνίδι απέναντι στο Αζερμπαϊτζάν για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου.

Τα εγκαίνια του γηπέδου, κατά κάποιον τρόπο συνέπεσαν με την αγωνιστική άνοδο των “Red Lions”. Εκτός αυτού, ο κόσμος αυτής της μικρής χώρας άρχισε να ενδιαφέρεται περισσότερο για το ποδόσφαιρο. Το γήπεδο άρχισε να γεμίζει. Από εκεί που οι αγώνες γίνονταν μεταξύ συγγενών και φίλων. Το Λουξεμβούργο έφτασε κοντά στην άνοδο στη League B του Nations League, στη δεύτερη έκδοση της διοργάνωσης, όμως έμεινε πίσω από το Μαυροβούνιο. Η πρόοδος όμως ήταν εμφανής.

Το ρόστερ της ομάδας, καθοδηγούμενο εδώ και 13 χρόνια από τον Λουκ Χολτς, δεν αποτελείται πλέον από ερασιτέχνες, αλλά από ποδοσφαιριστές που αγωνίζονται σε μεγάλα πρωταθλήματα και αρκετοί εξ αυτών βρίσκονται στην ιδανική -ποδοσφαιρικά- ηλικία.

Ο Ντανέλ Σινάνι, 26 ετών, τον οποίο οι φίλοι του Ολυμπιακού θα θυμούνται από τα παιχνίδια των Πειραιωτών κόντρα στη Ντουντελάνζ, έχει θητεία σε ομάδες της Τσάμπιονσιπ και αγωνίζεται πλέον στη γερμανική Ζανκτ Πάουλι. Στη Γερμανία και τη Μάιντς αγωνίζεται και ο κομβικός χαφ Λεάντρο Μπαρέιρο (23 ετών), όπως και ακόμη τρεις νεαροί του ρόστερ (Ρούπιλ, Κούρτσι, Νταρντάρι).

🇱🇺 Another notable player to come through the ranks at Racing is Daniel Sinani.

After spells with Norwich, Huddersfield and Wigan he was signed by German club St. Pauli this summer 🇩🇪

Like fellow countryman Martins, he’s made 55 appearances for Luxembourg despite being only 26! pic.twitter.com/C7B6Gf16iW

— Forgotten Football Clubs (@forgottenclubs) August 16, 2023

Στη γειτονική χώρα και την Γκλάντμπαχ βγάζει το ψωμί του το νέο μεγάλο ταλέντο της χώρας, ο Ιβάντρο Μπόρζες Σάντσες (19 ετών), όπως και ο μέσος Ματίας Όλεσεν (22 ετών, Κολωνία). Υπάρχουν και άλλοι παίκτες των οποίων τα ονόματα όλο και κάπου θα έχετε διαβάσει, όπως αυτό του 29χρονου Σεμπάστιεν Τιλ, που είχε σκοράρει το νικητήριο γκολ της Σερίφ Τιρασπόλ απέναντι στη Ρεάλ Μαδρίτης πριν από κάποια χρόνια.

Στην αποστολή για τα παιχνίδια του τρέχοντος «παραθύρου», ο Χολτς έχει καλέσει συνολικά 24 ποδοσφαιριστές, με τους 18 εξ αυτών να μην υπερβαίνουν τα 30 έτη. Τι κοινό έχουν μεταξύ τους; Η συντριπτική πλειονότητα έχει περάσει από το Μοντερκάνζ, προτού κάνουν το επόμενο βήμα στην καριέρα τους και μετακινηθούν σε ομάδες του εξωτερικού. Τίποτα δεν είναι τυχαίο, όλα δουλεύουν βάσει σχεδίου.

🇱🇺 𝑮𝑶𝑨𝑳 & 𝑨𝑺𝑺𝑰𝑺𝑻! 🤩

An insane performance from our very own Yvandro Borges Sanches in Luxembourg’s 3-1 win in the EURO qualifier vs. Iceland! 👏 pic.twitter.com/ERJwSdnTAt

— Gladbach (@borussia_en) September 9, 2023

Ο Χολτς έχει υιοθετήσει ένα 4-4-2 με παραλλαγές, ανάλογα αν η ομάδα του επιτίθεται ή όχι και οι παίκτες του εκτελούν το πλάνο με συνέπεια και αποτελεσματικότητα. Από τις 4 Ιουνίου του 2022 (πρώτο παιχνίδι του τρέχοντος Nations League) και έπειτα, το Λουξεμβούργο μετράει δύο ήττες σε δώδεκα επίσημα παιχνίδια, έχοντας κερδίσει τα μισά (6) από αυτά τα παιχνίδια.

Μπορεί στο Nations League να μην ήρθε η πολυπόθητη άνοδος στη League B, όμως το Λουξεμβούργο έχει πλέον ελπίδες πρόκρισης στο EURO 2024. Και αυτό διότι, ακόμη κι αν δεν περάσει από τα προκριματικά, θα μπορέσει να διεκδικήσει την πρόκρισή της μέσω του Nations League, αρκεί οι Τούρκοι να προκριθούν απευθείας χωρίς να χρειαστεί να συμμετάσχουν στη συγκεκριμένη διαδικασία τον ερχόμενο Μάρτιο.

Το μέλλον προμηνύεται ευοίωνο

Ό,τι και να γίνει από εδώ και πέρα, όσο καλά ή άσχημα κι αν πάει η Εθνική Ανδρών του Λουξεμβούργου, το μέλλον -όπως λέει και ο μεσότιτλος- προμηνύεται ευοίωνο. Τα περισσότερα από τα παιδιά που παίζουν στην ομάδα δεν έχουν πιάσει καν το ηλικιακό peak τους. Τώρα παίρνουν παραστάσεις, τώρα «γεμίζουν» με εμπειρίες.

Και δεν είναι μόνο αυτοί. Στην U21 υπάρχουν τρία παιδιά που σύντομα θα επανακληθούν στη μεγάλη ομάδα. Σελίμ Τούρπινγκ (19 ετών, Γκλάντμπαχ), Τζέιμς Άλβες Ροντρίγκες (19 ετών, Βενέτσια) και Φάμπιο Λοέι (18 ετών, Μετς), με τους δύο πρώτους να αφήνουν ήδη τα διαπιστευτήρια τους στο πρόσφατο Βόρεια Ιρλανδία U21 – Λουξεμβούργο U21. Υπάρχει και ο Τιάγκο Καρντόσο, 17χρονος τερματοφύλακας της Γκλάντμπαχ, που βρίσκεται στην ανδρών.

Παιδιά μεταναστών τα προαναφερθέντα, όπως και αρκετοί από την παραπάνω λίστα. Ενοχλεί κάποιους, γνωστό αυτό, τον γράφοντα προσωπικά καθόλου. Όλα τα παιδιά χωράνε στη μεγάλη αγκαλιά του ποδοσφαίρου και των ανθρώπων του Λουξεμβούργου και το όνομά τους θα ακουστεί σύντομα ακόμη περισσότερο.