To πόσο σημαντικός είναι ο Λιβάι Γκαρσία για την ΑΕΚ είναι περιττό να απαντηθεί. Όμως η χθεσινή εξέλιξη δεν αφήνει κανένα περιθώριο πλέον στον οποιονδήποτε για να πει κάτι διαφορετικό.
Κανένας πρόεδρος παγκοσμίως (όχι για τα ελληνικά δεδομένα) δεν λέει όχι τόσο εύκολα σε πρόταση 20+ εκατομμυρίων για να πουλήσει έναν ποδοσφαιριστή του. Ακόμα και αν αυτός είναι από τους πιο κομβικούς.
Αυτό ακριβώς έγινε χθες στον πλανήτη ΑΕΚ. Ο Δημήτρης Μελισσανίδης μέσω της ΠΑΕ, έκανε γνωστό πως η ΑΕΚ τον Λιβάι δεν θα τον πουλήσει στον οποιονδήποτε με 20 εκατομμύρια. Μάλιστα εάν καταλάβαμε καλά από όσα είπε ο μεγαλομέτοχος της «Ένωσης», το πρόβλημα δεν φαίνεται να αφορά τα λεφτά.
Απλά το έκανε ξεκάθαρο πως δεν θέλει να πουλήσει έναν εκ των κορυφαίων ποδοσφαιριστών στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια.
Η διαφορά όμως εδώ είναι στους στόχους που φαίνεται να θέτει η ΑΕΚ εν όψει της χρονιάς 2023-2024. Σίγουρα σε αυτό πρέπει να υπολογίσουμε και τις μεταγραφές του Πισάρο και του (Νέστορ) Αραούχο. Δύο παικτών με αδιαμφησβήτητη ποιότητα, οι οποίοι όμως δεν πάνε «έξω από τα νερά» των κιτρινόμαυρων.
Όσοι ποιότητα και αν διαθέτουν ή και όση βοήθεια καταφέρουν να προσφέρουν, δεν αποτελούν περιπτώσεις που θα λέγαμε ότι η ΑΕΚ έκανε την υπέρβαση. Μπορεί όντως να «έβαλε πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη» όμως οι κινήσεις αυτές πλέον δεν είναι ξένες ούτε για την «Ένωση» ούτε και για τις άλλες ελληνικές ομάδες.
Το θέμα του Λιβάι Γκαρσία όμως ξεφεύγει από τα ελληνικά δεδομένα. Η ΑΕΚ έπιασε τα νούμερα (και μάλλον τα ξεπέρασε) των κορυφαίων πωλήσεων του Ολυμπιακού τα τελευταία χρόνια (Ποντένσε, Τσιμίκας, Ρέτσος). Και όχι μόνο τα πέρασε, αλλά τα αρνήθηκε κιόλας.
Βέβαια πρέπει να επισημάνουμε και ότι το 40% των δικαιωμάτων του παίκτη ανήκουν και στην Μπεϊτάρ Ιερουσαλήμ, την πρώην ομάδα του. Και πάλι το ποσό δεν είναι μικρό.
Η απλή μετάφραση στην κίνηση Μελισσανίδη, φαίνεται να είναι το κάτι παραπάνω από την προηγούμενη επιτυχημένη χρονιά. Μοιάζει να είναι το ότι με την προσθήκη ακόμα λίγων παικτών, η ΑΕΚ στοχεύει μόνο στην είσοδο της σε όμιλο του Champions League.
Το παραπάνω δεν είναι «η ανακάλυψη της Ατλαντίδας». Είναι όμως μια γερή δήλωση του μεγάλου στόχου. Και σίγουρα δεν αποτελεί λίγο το γεγονός πως η ομάδα που χτύπησε την πόρτα στην ΑΕΚ για τον Γκαρσία, είναι μια ομάδα της οποίας το φορμάτ είναι ακριβώς αυτό. Δηλαδή το «αγοράζω ακριβά (από όχι τόσο γνωστό πρωτάθλημα) και μετά πουλάω ακριβότερα».
Γιατί για έναν σύλλογο σαν την Λανς, τα 20+εκατομμύρια πριν λίγα χρόνια μάλλον ήταν άπιαστο όνειρο.
