Ο Σνάιντερ δεν κάνει θαύματα

Πολλοί πίστευαν ότι με την πρόσληψη του Κουίν Σνάιντερ θα έμπαινε ένα χαλινάρι στο άναρχο στιλ παιχνιδιού των Χοκς, το οποίο υιοθέτησαν από την περίοδο που ο Νέιτ Μακμίλαν μακροημέρευε στον πάγκο της ομάδας. Πολλές φορές πιστεύω ότι ο Σνάιντερ παίζει μπάσκετ με παρωπίδες και δυστυχώς για τους Χοκς αρέσκεται σε σύνολα και όχι σε μονάδες.

Θυμάμαι χαρακτηριστικά από τη σεζόν 2016-17 και έπειτα όταν κατάφερνε με τη Γιούτα και ένα ρόστερ που πλην του Χέιγουορντ απαρτιζόταν μόνο από παίκτες που διακρίνονταν μόνο για τις αμυντικές τους ικανότητες ( Τζέρεμι Έβανς, Ρούντι Γκομπέρ) και άλλους που αρκούνταν σε catch and shoot καταστάσεις γύρω από τον νυν παίκτη των Σάρλοτ Χόρνετς (Ρόντνει Χουντ, Τζορτζ Χιλ, Ντάντε Έξουμ). Δεν μπορώ να καταλάβω πως ένας προπονητής, ο οποίος ζει και πεθαίνει για ένα σκληρό και physical στιλ παιχνιδιού επιτρέπει την ύπαρξη αυτής της αμυντικής ανεπάρκειας. Η Ατλάντα έχει την τρίτη χειρότερη άμυνα στη λίγκα, καθώς δέχεται περίπου 120 πόντους ανά παιχνίδι.

Πραγματικά πιστεύω πως ακόμα και σήμερα το front office της Ατλάντα κοιμάται και ξυπνά με τη μνήμη της 20ης Ιουνίου του 2021 όταν απέκλεισαν τους Φιλαδέλφεια Σίξερς και προκρίθηκαν για δεύτερη φορά στην ιστορία τους μετά το 2015 σε τελικούς της ανατολικής περιφέρειας στο ΝΒΑ. Από τότε μέχρι και σήμερα μεσολάβησαν δύο μέτριες πορείες στη regular season και ισάριθμοι αποκλεισμοί στον πρώτο γύρο των playoffs. H εικόνα των Χοκς τη φετινή σεζόν είναι αποκαρδιωτική. Ήμουν ένας από τους πολλούς που θεωρούσαν ότι είχαν χτίσει ένα εξαιρετικό δίδυμο στα combo, μιας και οι Γιανγκ και Μάρεϊ αναμενόταν να είναι οι κύριοι εκφραστές των pick and roll για τα «γεράκια».

Δεν είναι ο Μάρεϊ το πρόβλημα

Αρκετοί είναι αυτοί που για την φετινή κατρακύλα της Ατλάντα έχουν δώσει μερίδιο ευθύνης στον Ντεζούντε Μάρεϊ και δεν καταλαβαίνω το γιατί… Ο πρώην παίκτης των Σαν Αντόνιο Σπερς πέρα από το γεγονός ότι διανύει την πιο παραγωγική σεζόν της καριέρας του στο nba(21,4 πόντοι/ 5,2 ασίστ), έχει επιδείξει στο παρκέ και τις ραφιναρισμένες ηγετικές του ικανότητες μετά τα δύο game winner shots απέναντι σε Ορλάντο και Μαϊάμι, αλλά και το κρίσιμο σουτ που έστειλε στην παράταση το ντέρμπι με τους Γουόριορς. Είναι επίσης προσηλωμένος στα αμυντικά του καθήκοντα κυρίως στο ένας εναντίον ενός και προσπαθεί να καλύψει γενικότερα το κενό που υπάρχει στην άμυνα των «γερακιών».

Στα δικά μου μάτια το πρόβλημα βρίσκεται στο πρόσωπο του Τρέι Γιανγκ. Ναι μεν είναι η αρχή και το τέλος σε επίθεση και δημιουργία για την ομάδα του Κουίν Σνάιντερ (27,1 πόντοι/ 10,9 ασίστ), αλλά στο αμυντικό κομμάτι συνεχίζει να παραμένει μαύρη τρύπα. Δεν είναι λίγες οι φορές που πολλές ομάδες χτυπούν τους Χοκς μέσω του High Low, καθώς οι Γιανγκ και Καπέλα είναι ανεπαρκείς στα εκάστοτε μαρκαρίσματα. Στην περίπτωση του Ελβετού σέντερ μάλιστα, η κατάσταση είναι απογοητευτική. Όχι τόσο για τις εμφανίσεις του, αλλά για το βάθος που (δεν) υπάρχει στη front line των Χοκς. Κακά τα ψέμματα αλλά ο Οκόνγκου δεν αποτελεί σε καμία περίπτωση αξιόπιστη επιλογή στο ζωγραφιστό για μία ομάδα που έχει στόχο να κάνει μία καλή πορεία στην post season.