Ο Παναθηναϊκός τα κατάφερε λοιπόν. Ο πρώτος στόχος της σεζόν επετεύχθη νωρίς-νωρίς. Πήρε μια πολύ δύσκολη αλλά ταυτόχρονα πολύ σπουδαία πρόκριση για τον τρίτο προκριματικό του Champions League μετά το ισόπαλο 2-2 στην Λεωφόρο, το οποίο έκανε το συνολικό σκορ 5-3, δίνοντας στους πράσινους την ευκαιρία να συνεχίσουν το όνειρο και παράλληλα να εξασφαλίσουν ότι μέσα στην σεζόν θα παίζουν σίγουρα σε ευρωπαϊκό όμιλο.
Europe, Panathinaikos is here!
First 🎯 ✅️
We have a lot to do!#Panathinaikos #PAOFC #UCL pic.twitter.com/QEo8bd61Qb— Panathinaikos F.C. (@paofc_) August 1, 2023
Ο Παναθηναϊκός κινδύνεψε. Και μάλιστα πολύ. Μετά από το προβάδισμα της Ντνίπρο με 1-2, δεν μπορώ να πιστέψω πως κάποιος έλεγε ακόμα ότι δεν αγχώνεται για την πρόκριση. Προσωπικά είχα σίγουρο λόγω της εικόνας ότι οι Ουκρανοί θα βρουν και τρίτο γκολ και σε ανάλογη περίπτωση θα μιλάγαμε διαφορετικά.
Και όχι διότι είναι μια σπουδαία ομάδα και ανώτερη από αυτή του Γιοβάνοβιτς. Αλλά εκτός του ότι είναι μια σκληρή ομάδα, είχε πάρει ολοκληρωτικά με το μέρος της το μομέντουμ και την ψυχολογία της αναμέτρησης.
Με αποκορύφωμα μερικά λάθη από πλευράς «πρασίνων» στα οποία δεν μας έχουν συνηθίσει (τρανό παράδειγμα ο Γιάννης Κώτσιρας και μερικές φορές ο Πέρεθ). Ο Παναθηναϊκός έδειχνε να έχει χάσει το μυαλό του και φώναζε για ένα «ηλεκτροσόκ». Και εδώ μπαίνουν οι δύο παράγοντες. Ντάνιελ Μαντσίνι και «Απόστολος Νικολαϊδης».
Ο Αργεντινός ήρθε από τον πάγκο με την έναρξη του δεύτερου ημιχρόνου, παίρνοντας την θέση του κουρασμένου Παλάσιος. Η βοήθεια που πρόσφερε τόσο επιθετικά όσο κυρίως αμυντικά δεν μπορώ ακόμα να περιγράψω πόσο βοήθησε τον Παναθηναϊκό να «ξυπνήσει».
Ασταμάτητο τρέξιμο πάνω-κάτω, πολλές καλύψεις στον Κώτσιρα που είχε κάποια λεπτά αδυναμίας μετά το 1-2 και ταυτόχρονα ο Μαντσίνι έβγαζε την μπάλα από το αμυντικό τρίτο της ομάδα του με ηρεμία και ψάχνοντας την καλύτερη δυνατή λύση. Παράλληλα η ταχύτητα του επιθετικά δημιούργησε περαιτέρω προβλήματα στην αριστερή πλευρά της Ντνίπρο.
Η παρουσία του Μαντσίνι ξεκλείδωσε ακόμη και τον Τζούρισιτς, ο οποίος πέρασε ένα δύσκολο βράδυ λόγω της καλής αντιμετώπισης από τους αντιπάλους του, με τον Σέρβο να μοιάζει άλλος άνθρωπος μετά το 1-2 και μέχρι την αντικατάσταση του. Έβγαλε την ασίστ στον Σπόραρ για το 2-2, γκολ που μέτρησε παραπάνω καθώς ο Παναθηναϊκός μπορούσε πλέον να παίξει το παιχνίδι του με ηρεμία.
Κάτι που δεν έκανε από την στιγμή που αγχώθηκε. Και αυτό θα ήταν κάτι που θα μας έπρεπε να μας ανησυχεί όλους τους απέξω. Και λέω πως θα ΗΤΑΝ, διότι βρισκόμαστε ακόμα στην δεύτερη ημέρα του Αυγούστου και όπως είναι φυσιολογικό δεν μπορούμε ακόμα να δούμε την καλύτερη δυνατή εικόνα του Παναθηναϊκού.
Ο δεύτερος παράγοντας όμως χθες ήταν και το γήπεδο. Γεμάτο όπως αναμενόταν, όμως το θέμα δεν είναι αυτό. Έπειτα από το 2-1 ένιωσα πως η κερκίδα το αντιμετώπιζε λες και ο Παναθηναϊκός είχε πάρει το προβάδισμα, φωνή, υποστήριξη και όχι κατεβασμένα μούτρα (όπως θα ήταν το αναμενόμενο λόγω της εξέλιξης).
Το γήπεδο έσπρωξε την ομάδα προς το 2-2 και την πρόκριση για τον τρίτο προκριματικό του Champions League, αλλά και την είσοδο του τουλάχιστον στους ομίλους του Europa League.
Στον τρίτο προκριματικό, τον περιμένει η Μαρσέιγ, με το πρώτο παιχνίδι να είναι στην Αθήνα σε 7 ημέρες από τώρα. Η ευκαιρία και το όνειρο που ψάχνει η ομάδα του Ιβάν Γιοβάνοβιτς έχει μόλις φτάσει.
Πράγματι οι Γάλλοι είναι σε ένα πολύ ανώτερο «σκαλί» και μπαίνουν στον αγωνιστικό χώρο ως το απόλυτο φαβορί. Αυτό βέβαια ίσως μετρήσει και υπέρ για τον Παναθηναϊκό, καθώς χθες φάνηκε και το άγχος του φαβορί. Με τον όρο αουτσάιντερ, το «τριφύλλι» μπορεί να μπει πιο απελευθερωμένο μέσα στον αγωνιστικό χώρο, κάτι που δεν είχε χθες το βράδυ και αυτό φάνηκε.
